28 Haziran 2016 Salı

"Bazı yaralar yararlıdır, buna inan." diyor Madak. "Ben istemenin Allah'ını bilirim." diyor.

Bazı yaraların yararlı olduğuna inanıyorum. İstemenin Allah'ını ben de biliyorum. Her gün aynı duayı etmeyi. Bazı dilekler de tutmuyor diyorum bayım.

Koştuğumu hatırlıyorum. Halbuki artık koşmayı sevmem. Nefesim tıkanırsa kendime gelmem çok zor. İlaçlar kullanıyorum. Nefesim hala yok. Ona desem ki bak artık benim göğüs kafesim de çıkık.

5 Haziran 2016 Pazar

saat gece yarısını vurmaktadır. Hala uyumadım. sahura 3, trenime 5 saat var. önümde sayfalar yığılı. kalbim bir kahve gibi kabarık, eski bir anahtar gibi paslı. uğuldayan vızıltılar içinde sıkışıp korkuyorum. geriye kalan yalnız korku, bir ömür adımından. silmek mi zor kalmak mı, bilmem. önce şu kağıtları bitirmeli, sonra paslı anahtarı atmalı. gece yarısı geçsin, sahur yensin, trene binilsin bakalım. kalbimin kabarıklığı dinerse rahatlarım.

Yine ramazan.

Söylemeyi unuttum,
tuttuğum yalnız oruç değil,
nefesimdi de. onu da bırakmadım.
metin altıok okumadın mı?
ya furuğ?
selim ileri de mi?
niye hala buradayım ki o zaman?
Anladın mı?
Hala gitmeyebileceğimi sanarak
sanki kendini aldatıyor gibi geliyor bana
ama yine de göz yumuyorum
çünkü
ölüm
benden
hala
gitmedi