Korkuyor muyum? Bilakis. Karanlıklardan korkmamayı ben küçükken öğrendim ve renklere tutunup siyah hikayeler yazanla tekrarlayıp ezberledim. Evet, siyahın arkasında gökkuşağı vardır, ben bunu bilirim. Üst üste dizilmiş yüzlerce gökkuşağıdır siyah. Hikayeleri güzeldir. Severim "Siyahın Hikayesi"ni.
Korkuyor muyum? Bilakis. Siyahlıkta sallanan bir mavi adam korkutamaz beni. Yokluğuyla bile korkmam artık, varlığıyla ürkmediğim gibi. Onu o kara suların altındaki renklere inandıramadıysam diyorum, ne olur düşüp boğulsa şimdi? Düşüp boğulsa diyorum, boğulsun şimdi.
Korkuyor muyum? Bilakis. Ekseri bir yumru dokunur boynuma böyle anlarda. Diyorum ya şöyle bir dokunup geçer aslında. (eskiden yapışıp kalırdı, geçmezdi hiç.) Karanlıkta, bir mavi adam. Sulara gömülüp yok olacak, "kaybolmak üzere suya düşen bilezik" gibi. Bir mavi adam ki ölmelere yüz tutmuş.
Korkuyor muyum? Bilakis. Mavi adam sulara gömülüp gitti. Rahatım şimdi. Sanki o mavi göğe benim ruhum gitti. Kuş gibi çırpınan kırmızı kalbim, bir bulut gibi dindi. Yeşillik huzurdu, açık maviler de. Hatta Siyah Hikaye bile huzur sayılır ama, siyah denizdeki mavi bir ölümden başka bir şey değildi.
Korkuyor muyum? Bilakis. Siyahlıkta sallanan bir mavi adam korkutamaz beni. Yokluğuyla bile korkmam artık, varlığıyla ürkmediğim gibi. Onu o kara suların altındaki renklere inandıramadıysam diyorum, ne olur düşüp boğulsa şimdi? Düşüp boğulsa diyorum, boğulsun şimdi.
Korkuyor muyum? Bilakis. Ekseri bir yumru dokunur boynuma böyle anlarda. Diyorum ya şöyle bir dokunup geçer aslında. (eskiden yapışıp kalırdı, geçmezdi hiç.) Karanlıkta, bir mavi adam. Sulara gömülüp yok olacak, "kaybolmak üzere suya düşen bilezik" gibi. Bir mavi adam ki ölmelere yüz tutmuş.
Korkuyor muyum? Bilakis. Mavi adam sulara gömülüp gitti. Rahatım şimdi. Sanki o mavi göğe benim ruhum gitti. Kuş gibi çırpınan kırmızı kalbim, bir bulut gibi dindi. Yeşillik huzurdu, açık maviler de. Hatta Siyah Hikaye bile huzur sayılır ama, siyah denizdeki mavi bir ölümden başka bir şey değildi.
Yazmayı isterdim onun o denizde çırpınıp duruşunu, gözlerimi kapatınca. Ben onu ancak karadan izleyebildim. Seslenebilirdim, dur demiştim sanırım, dur açılma uzaklara, demiş miydim? Demişsem bile Özdemir'in dediği gibi "Bekle dedi gitti, ben beklemedim, o da gelmedi. Ölüm gibi bir şey oldu ama kimse ölmedi."
Elif.
07.12.2015
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder