Sevgili okuyucu,
Bu öykü, 2013'te bir dergide yayımlanmış bir öykünün yeniden yazılmış halidir.
Olayların gerçekle alakası yoktur ama ilişkisi olmadığına söz veremem.
Her nereden okuyorsan, bu öykümde yorumun benim için çok kıymetli...
Yazarken Güncel Gürsel Artıktay'dan Uzak yol ve Bu yüzden şarkılarını dinledim, sen de dinlersen o tadı alırsın.
Sevgilerimle...

"Şarkının sonuna dek mükemmel ve sonsuz bir hayat."*

Merdivenden çıkan ayak seslerini duyuyorum. Yavaş çıkışların veya hızlı çıkışların ne anlama geldiğini ezberledim. Bu gece memnunsun, mutlusun, isteklisin. Gün çoktan battı ve evini aydınlatan o sokak lambasından başka hiçbir ışık yok içeride, sen yokken. İstemiyorum. hep karanlık olsun. Örtüsüz derimi gör istemem. Çıplak benden utanırım, henüz sana hiç göstermedim.

Kapıyı aralıyorum sana, kapının arkasına saklanıp. Başımı öne eğip, senin bana bakmana izin vermeden 3 kat cama saklayıp örttüğün yüzümü alıyorum elinden. Enerjim kalmamış, hepsini emmişler gibi. Öyle hissederim bazen. Sen kime gittiysen o gün, onun beni kullanışı tüketir beni. Bu gece ağlamış olmalıyım, üzgün olmalıyım, yorgun olmalıyım. Nasılsa anlatırsın.

Yan odaya gidip yüzümü giyiyorum yeniden. Eskiden sen beni kapının önünde beklerdin. Üzülürdün bazen. Yorgunluğumu anlardın, kapıyı yeniden açtığımda sarılıp kucağına alırdın. Salonuna taşırdın. Sarı kareli koltuğuna götürürdün. Gözlerimi beraber silerdik. Anlatırdın kime sattıysan beni. Ne yaşadıysam o akşam. Senin gibi kimse olmaz derdin. Sen bu kainata gelmiş en güzel şeysin. İnanırdım, işime gelirdi. Yaşım dururdu. Sakinleşirdim. Bir dahakine böyle hazırlardım kendimi. Bitmez sanırdım bu sıcaklık, hep böyle olur sanırdım. Yanılmışım.

Senin gibisini görmedim demiştin. O cenazelerde ağlayamayan ama beni satın alıp ağlayan kadınları anlatırdın. Koca sahnelerde şarkı söyleyen kadınların benim yüzümü takınca nasıl yüzlerce kişiyi etkileyip kendilerini alkışlattıklarını, kocalarıyla ve yalanlarıyla yüzleşme randevularında beni takanların nasıl gözlerini süzüp onları ikna ettiğini anlatırdın. Onları izlerdin. Oralarda, yakınlarında. Başlarda hoşuma giderdi bu hikayeler çünkü sen önce beni dindirirdin. Hep aynı sözler, aynı cümleler. Bunları ben çok sonra fark ettim ve sen de sonraları beni görmemeye başladın. Tek düşündüğün yüzümü kaç kişiye, ne kadara satacağın oldu. Artık sarı koltuklarda paylaşılan anılar yok. Sonunda, etim de çürüdü, çürük ağızlara değe değe. 

Kapının aralığından sana bakıyorum. Küçük sarı ışığı açmışsın. Eline telefonunu alıp tok karnınla bir şeylere baktığını görüyorum. Muhtemelen hala alışmamış olmama kızıyorsundur içinden ama hangisine? Hangisine alışmamış olmama kızdığını anlayamıyorum. Her şeyi normalleştirmiş olmana mı, beni başkalarına tercih etmene mi? Ben ikisine de kızgınım.

Yavaşça yanına geliyorum. Ağladığımı görmüyorsun. Görsen de bir anlamı kalmadığını biliyorum. Vücuduna sokuluyorum. Sıcacıksın. Seni kokluyorum. Konuşmanın bir çok yolu vardır, ben sende yollar bulamıyorum. Yavaşça kalkıyorum. Odamıza gittiğimi anlamıyorsun, peşimden gelmiyorsun. İsteğini de birileri dindirmiş olmalı.

Beni yıllarca  kapattığın iç içe geçmiş cam fanusları alıyorum. Parmak uçlarımda kapının önüne geliyorum. Sen hala bambaşka dünyalardasın. Sarı koltuğuna ve sana son kez bakıyorum. Konuşmuyorsun ama ben pek çok şey duyuyorum. Bu hayatta hiçbir amacım yok ama seninle olan savaşım bitti. Ben asla kalamayacağımı göremediğim bu evi evim sanmıştım ve sen beni bu evin içinde evsiz bıraktın. Bu hissi en derinimde hissediyorum.

Kapını açıyorum. Sessizce kapatıyorum. O ses, farkına varamayacağın bir ses, biliyorum. Sen, benim o merdivenlerden çıkan ve inen ayak seslerimi de bilmezsin, kaldırımda kırdığım camların sesini de duymazsın. Kalbimi zaten hiç duymadın.

Sokaklara özgür çıkınca dilimde o şarkı, seni tanıdığım gün de bunu mırıldanıyordum ama bu kez farklı. Bu kez bu şarkı bana ait. Sen şimdi buna kader mi dersin yoksa öyle alelade bir tesadüf mü?**

*İntermezzo-Sally Rooney
**Sultan dizisi
Önerilen Şarkı: Sezen Aksu-Elveda
Not: 2012-2013 yıllarından birinde bir dergide yayımlanan bu öykünün eski versiyonunda yine aynı şarkı geçmiştir.

Elif Külah Kuzu

2025-İzmir