Geldiğin için teşekkür ederim. "onu çağırın" derken geleceğini, beni bir tek senin kurtaracağını biliyordum. Bomboş geçmiş uzun yıllara, bomboş gelecek uzun yıllara rağmen. Tek isteğimle buralara kadar, benim için, sebebini dahi sormadan gelsen de seni bir daha görmeyeceğimi biliyorum.
Beni neden hiç sormadın? Mahkeme koridorlarında olanları sana anlatabilirdim, öyle demiştin; neye ihtiyacın olursa. Evlerimin yollarında olanları, değişen kalbimi, artık insanlara daha farklı baktığımı. Bu, sen suları bir çubukla bulandırmadan önceydi, midemi bulandırmadan önce. O konuşmayı neden yaptın? Bana "uç" dediğin kanatlarımı kırmak için mi?
Seni tekrar görmeyeceğime eminim. O konuşmadan sonra. Bir kitapta yazıyordu "aşkımızın ipini çektiğim o gün." senin de yılların ipini çektiğin o gün. Bütün her şeyin, bisikletimin, parkların, parfüm kokularının, sırların, ilaçların, balkona atılan çiçeklerin ipini çektiğin. "son görüşmemizdeki gibi iyi hatırlayalım." demişsin yıllar önce. Bunun üzerine 10 kere dertleşmişiz, 2 kere çok zor günlerimize koşmuşuz. 5 kere bu son demişiz, 2 kere aynı arabada bulunmuşuz, 5 kere kafede oturmuşuz, 3 telefon araması yapmışız ve en son çirkin bir konuşmayla noktayı koymuşsun. Bütün yıllara, kanatlarıma güç verip kafesimi açan o konuşma; azat etmişsin beni.
Bu seni son görüşüm. Sen eskisi gibi, bir kez daha beni kurtardın. Ellerin eskisinden büyük. Sakalların hala çok az. Seni son gördüğümdeki yaraların iyileşmiş. 17 damla kan mıydı? Söylediklerin gerçek miydi? Dostluğun yalan mıydı? O şarkı bana mıydı? Seni unutmak mecburiyetindeyim.
Şimdi ayrılıyoruz. Bu hayatta, hayatımın geri kalanında bana seni hatırlatacak çok yol, çok fotoğraf, çok kitap, çok anı ve çok rüya var. İçimde, seni her hatırladığımda kalbime batan kırıklar. Başka hiçbir zor anımda seni çağırmayacağıma yemin ederim. Bu naif bir veda. Geçmiş 20 yıl için teşekkür ederim. Bu yolun sonunda, şu yol ayrımında, seni özleye özleye gitmek mecburiyetindeyim.
Önerilen Şarkı: MFÖ-Gözyaşlarımızı bitti mi sandın?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder