Bir fotoğraf gördüm. Bir masanın üzerinde bir elma. Arslan atmış bana.

" Elif, güzel olmuş mu?" dedi.

Kendisi çekmiş.

"Neden bu kadar yalnız bu elma?" dedim.

"Birinin midesine inseydi daha mı iyiydi? dedi.

" Yanında başka elma olsaydı bari..." dedim.

Ne kadar yalnızdı Elma. Bir masanın üzerinde, oracıkta tek başına, denize karşı duruyordu. Üstelik resmen boynu büküktü, yemin ediyorum. Bir derdi olduğunu kim görse anlardı.


Ne kadar yalnızdı Elma. "Kaderim çok önceden çizilmiş." diyordu Denize. "Yıllar önce."

Yasaktı Elma.

Bu fotoğraf  beni çok etkiledi. Sonra nereden çıktığını bilemiyorum ama bir şarkı dolanıverdi dilime...