10 Temmuz 2014 Perşembe

Zaman geçiyor. Yıllar çoktan bitti. Unutuldu deniz kokuları, gitar sesleri, ağaç çıtırtıları, kar patırtıları. Duygular unutuldu ve hisler. Bütün anılar, çocukluk, ilk gençlik. Yakıldı unutulması önemsenmeyen bir takvim yaprağı gibi. Cümleler kurudu ağızlarda, söylenmeyenlerin hepsi kaldı. Söylenemediler işte.

Zaman geçiyor. Masadaki kahvem ve defterim, karşımdaki erik ağacım, şuradaki ev, bu durak değil. Zaman geçiyor yalnız...


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder